ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας καθιερώθηκε σε ανάμνηση της μεγάλης εκδήλωσης
διαμαρτυρίας της 8ης Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα
Υόρκη, που ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος
των ΗΠΑ. Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να
γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών.
Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από το ψήφισμα του ΟΗΕ που καθιέρωσε την όγδοη ημέρα του Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και της Διεθνούς Ειρήνης. Σαράντα χρόνια πριν εορτάστηκαν για πρώτη φορά τα δικαιώματα των γυναικών, αν και η συγκεκριμένη μέρα είχε ξεκινήσει άτυπα να εορτάζεται σε ΗΠΑ και Ευρώπη στις αρχές του 20ου αιώνα από γυναίκες που ζητούσαν ίσα εργασιακά δικαιώματα και δικαίωμα ψήφου.
Στην Ελλάδα η πρώτη απεργία εργατριών έγινε στις 13 Απριλίου του 1882 στον Πειραιά, στο εργοστάσιο υφαντουργίας των αδελφών Ρετσίνα.
Θα ήταν αφελές, ίσως και ειρωνικό, να αντιλαμβανόμαστε
την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σαν μία ευκαιρία να προσφέρουμε λουλούδια στις
μαμάδες και τις συζύγους μας, όταν σε
όλο τον κόσμο συμβαίνουν καθημερινά εγκλήματα εις βάρος των γυναικών. Όταν, εν τέλει, μία στις πέντε γυναίκες παγκοσμίως πέφτει θύμα βιασμού ή πρόθεσης βιασμού τουλάχιστον μία φορά στη
ζωή της.
Όσο λοιπόν τέτοια εγκλήματα συνεχίζουν να συμβαίνουν,
ο θεσμός της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας σήμερα αποκτά στα μάτια μας σκοπό
και νόημα μόνο αν δύναται, με κάποιο τρόπο, να τα εξαλείψει.
Εδώ θα δανειστούμε μια φράση της Μαργαρίτας Ντυράς η
οποία είπε, «ότι το σημαντικό δεν είναι να σχεδιάζουμε μόνο πολιτικές
αλλά να ανατρέπουμε τα καθιερωμένα».
ΑΠΟ ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΟΠΟΤΤΕ και του Συλλόγου Τριτέκνων Ν. Πρέβεζας
